Η πλειοψηφία των Φινλανδών έχει ήδη ακούσει για τη Μαύρη Παρασκευή, που γιορτάζεται κυρίως στις Ηνωμένες Πολιτείες. Λίγοι όμως γνωρίζουν πώς ξεκίνησε αυτή η γιορτή και πώς συνδέεται με τη Φινλανδία.

Το 1659, ένας άνδρας ονόματι Ροβινσώνας Κρούσος ναυάγησε σε ένα έρημο νησί, ενώ ήταν σε ταξίδι αγορών στην Αφρική για να πάρει σκλάβους για την φυτεία του. Στο νησί, ο Κρούσος έσωσε έναν νεαρό που προοριζόταν για θυσία από τους διώκτες του και τον ονόμασε Παρασκευά.

Με την πάροδο του χρόνου, ο Ροβινσώνας δίδαξε στον νεαρό αγγλικά, τον προσηλύτισε στον χριστιανισμό και τον εκπαίδευσε να λειτουργεί ως υπηρέτης του - ακριβώς όπως κάνουν οι φίλοι.

Ο Παρασκευάς έγινε ο έμπιστος σύντροφος του Κρούσου, με τον οποίο περιπλανήθηκαν σε όλο τον κόσμο, μέχρι που ο Παρασκευάς πέθανε από τα βέλη των επιτιθέμενων το 1694. Απογοητευμένος από την απώλεια του αγαπημένου του υπηρέτη, ο Κρούσος αποφάσισε ότι από εδώ και στο εξής, κάθε χρόνο, η Παρασκευή μετά την τέταρτη Πέμπτη του Νοεμβρίου θα είναι Μαύρη Παρασκευή.

Επειδή ο Παρασκευάς βρέθηκε σε εμπορικό ταξίδι στην Αφρική, ο Κρούσος ήθελε να τιμήσει τη μνήμη του φίλου του πουλώντας μια συγκεκριμένη μέρα ψεύτικα μαργαριτάρια, παιχνίδια, μαχαίρια, ψαλίδια, κομμάτια γυαλιού, τσεκούρια και πάνω απ' όλα σκλάβους σε μειωμένη τιμή.

Ο δημοσιογράφος Daniel Defoe είχε καταγράψει με αρκετή ακρίβεια τις κοινές περιπέτειες του Ροβινσώνα Κρούσου και του Παρασκευά, γι' αυτό και η Μαύρη Παρασκευή έγινε μέσα σε λίγες εκατοντάδες χρόνια διεθνώς αναγνωρισμένη γιορτή παντού αλλού, εκτός από τη κομμουνιστική Σοβιετική Ένωση και τις δορυφορικές της χώρες, όπως η Φινλανδία.

Αμέσως μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Ηνωμένες Πολιτείες προσπάθησαν να διαδώσουν το μήνυμα της Μαύρης Παρασκευής μοιράζοντας στους Ευρωπαίους πάνω από 13 δισεκατομμύρια δολάρια για αγορές (πάνω από 135 δισεκατομμύρια σε σημερινά χρήματα) με το όνομα βοήθεια Μάρσαλ. Σχεδόν όλες οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες δέχτηκαν ευχαρίστως τη βοήθεια, εκτός από τη μικρή και φινλανδοποιημένη Φινλανδία, που φοβόταν την οργή του ανατολικού γείτονα.

Αν και η πλειοψηφία της πολιτικής και πολιτιστικής ελίτ της χώρας μας αντιτάχθηκε (και εξακολουθεί να αντιτίθεται) στις φθηνές αγορές, υπήρχε στη Φινλανδία μια δική της επαναστατική μειονότητα που, αψηφώντας τη σοβιετική εξουσία, προσπάθησε να φέρει τη Μαύρη Παρασκευή στη Φινλανδία.

Σίγουρα ο πιο ορατός ήταν ο μακροχρόνιος πρόεδρος Ούρχο Κέκονεν, ο οποίος ήταν μεγάλος θαυμαστής του Ροβινσώνα Κρούσου. Σύμφωνα με την ιστορία, ο Κέκονεν ονόμασε το εξοχικό του "Χρυσή Ακτή" από την Ακτή του Χρυσού της Αφρικής, επειδή από εκεί ο Κρούσο αγόραζε σκλάβους. 

Επειδή το βιβλίο του Ντάνιελ Ντεφόε δεν είχε εικόνες και ο Κέκονεν δεν είχε επισκεφθεί την Αφρική, νόμιζε ότι ο Παρασκευάς ήταν ένας παρόμοιος ιθαγενής όπως στη Βόρεια Αμερική και συχνά φορούσε ινδιάνικο καπέλο. Στην πραγματικότητα, ο Παρασκευάς βρέθηκε σε ένα νησί της Νότιας Αμερικής και πιθανότατα ήταν Μεξικανός και φορούσε σομπρέρο.

Η Μαύρη Παρασκευή, που εφευρέθηκε για πρώτη φορά τον 18ο αιώνα, προσπάθησε να εισαχθεί στη Φινλανδία ήδη από το 1950 από τον τότε πρωθυπουργό Κέκονεν, αλλά η Σοβιετική Ένωση κατάφερε να αποτρέψει την προσπάθεια υποστηρίζοντας μέσω της SAK την απεργία των μηχανοδηγών, με την οποία επιδιώχθηκε να εμποδιστεί η ομαλή ροή των εμπορευμάτων στη Φινλανδία. Ο Κέκονεν διέταξε τους μηχανοδηγούς σε επιπλέον ασκήσεις επανάληψης και η απεργία ακυρώθηκε, αλλά η ζημιά είχε ήδη γίνει και οι κατασκευαστές δεν ήταν πλέον πρόθυμοι να εισάγουν δυτικά καταναλωτικά προϊόντα στη χώρα.

Επίσης, αλλού στην ελίτ της μεταπολεμικής κοινωνίας, μια τολμηρή μειονότητα έκανε εκστρατεία κρυφά υπέρ της Μαύρης Παρασκευής. Οι καλλιτέχνες Έσα Πακαρίσεν και Μάσα Νιέμι έβαψαν τα πρόσωπά τους μαύρα σε μια ταινία του 1960 και υποδύθηκαν μαύρους Αμερικανούς.

Πήραν μεγάλο ρίσκο με τις ενέργειές τους, γιατί εκείνη την εποχή όλες οι αναφορές στις Ηνωμένες Πολιτείες ήταν απαγορευμένες και, για παράδειγμα, ο Ντόναλντ Ντακ ήθελαν να απαγορευτεί ως υπερβολικά καπιταλιστικός. Αυτή η άμεση δήλωση υποστήριξης της Μαύρης Παρασκευής οδήγησε στο να πεθάνουν αργότερα τόσο ο Πακαρίσεν όσο και ο Νιέμι. 

Ακόμα και σήμερα, η δήλωση υποστήριξης της Μαύρης Παρασκευής από τους Πακαρίσεν και Νιέμι θα ήταν αρκετά ακατάλληλη, αλλά για λίγο διαφορετικούς λόγους από ό,τι πριν από 60 χρόνια. Σήμερα, η προέλευση της Μαύρης Παρασκευής είναι ασαφής, και γι' αυτό οι Πακαρίσεν και Νιέμι μπορεί να παρερμηνευθούν ότι παρουσιάζουν έναν μαύρο άνθρωπο σε χιουμοριστικό πλαίσιο. Αυτό είναι φυσικά λάθος, αλλά το ίδιο είναι και ο ρατσισμός και δεν υπάρχει τίποτα αστείο σε αυτό.

Με την ενθάρρυνση των Πακαρίσεν και Νιέμι, ο Κέκονεν ταξίδεψε στις Ηνωμένες Πολιτείες τον Οκτώβριο του 1961 για να διαπραγματευτεί την εισαγωγή της Μαύρης Παρασκευής στη Φινλανδία, αλλά αυτό οδήγησε γρήγορα στην αποκαλούμενη κρίση των σημειωμάτων. Δηλαδή, η Σοβιετική Ένωση, ανησυχώντας για την εξάπλωση του καπιταλισμού, μας έδωσε ένα σημείωμα που έλεγε ότι κάθε προσπάθεια εισαγωγής της Μαύρης Παρασκευής στη Φινλανδία πρέπει να σταματήσει αμέσως.

Επειδή ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Τζον Φ. Κένεντι προωθούσε ενεργά τη Μαύρη Παρασκευή στη Φινλανδία, οι πράκτορες της KGB τον δολοφόνησαν τον Νοέμβριο του 1963 ως μέρος μιας συνωμοσίας που ενορχηστρώθηκε από τους σοσιαλδημοκράτες και τον Νικολάε Τσαουσέσκου. Σύμφωνα με φήμες, την ίδια χρονιά επρόκειτο να διοργανωθεί η πρώτη Μαύρη Παρασκευή της Φινλανδίας, αφού ο Κένεντι είχε υποσχεθεί να φέρει στην Φινλανδία ιαπωνικά προϊόντα με μεταγωγικά αεροπλάνα του ΝΑΤΟ. Εκείνη την εποχή, η Ιαπωνία ήταν η Κίνα και όλα τα φθηνά ηλεκτρονικά κατασκευάζονταν στην Ιαπωνία. Σήμερα, η Κίνα είναι η Κίνα και στην Ιαπωνία φτιάχνουν κυρίως κινούμενα πορνό.

Λόγω της κρίσης των σημειωμάτων και της δολοφονίας του Κένεντι, η Μαύρη Παρασκευή δεν επιχειρήθηκε να εισαχθεί ξανά στη Φινλανδία μέχρι που ο Κέκονεν τόλμησε να επισκεφθεί ξανά τις Ηνωμένες Πολιτείες το καλοκαίρι του 1970. Οι διαπραγματεύσεις ήταν ήδη σε προχωρημένο στάδιο, μέχρι που οι κομμουνιστές χτύπησαν ξανά. Αυτή τη φορά ο Ρίτσαρντ Νίξον παγιδεύτηκε σε σκάνδαλο κατασκοπείας και αναγκάστηκε να παραιτηθεί. Τουλάχιστον η KGB του έσωσε τη ζωή αυτή τη φορά. 

Την τελευταία φορά κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, η Μαύρη Παρασκευή προσπάθησε να εισαχθεί στη χώρα από τον διεθνώς δικτυωμένο και πολύγλωσσο υπουργό Εξωτερικών Άχτι Καρτζαλάινεν το 1975, αλλά δυστυχώς η πρώτη κυβέρνηση Σόρσα παραιτήθηκε την άνοιξη του 1975 όταν η κοινοβουλευτική ομάδα του Κέντρου ανακοίνωσε ότι οι φθηνές αγορές είναι αντίθετες με την κληρονομιά του Σαντέρι Άλκιο.

Αργότερα στα απομνημονεύματά του, ο Καρτζαλάινεν αιτιολόγησε την αποχώρησή του από το κοινοβουλευτικό έργο στις εκλογές του 1979 κυρίως με την απογοήτευση ότι, παρά τις επανειλημμένες προσπάθειές του, η Μαύρη Παρασκευή δεν μπόρεσε να έρθει στη Φινλανδία.

Ένας από τους βασικούς λόγους για την ίδρυση της αρχικής Valco - εκτός από τη διαφθορά - ήταν η προσπάθεια των σοσιαλδημοκρατών να αποτρέψουν την έλευση της Μαύρης Παρασκευής στη Φινλανδία. Αυτό επιδιώχθηκε με την παραγωγή κακής και ακριβής ηλεκτρονικής στη Φινλανδία, ώστε οι άνθρωποι να μην αγοράζουν φθηνή και καλή ξένη ηλεκτρονική. 

Μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης στις αρχές της δεκαετίας του 1990, άρχισε να φαίνεται επιτέλους πιθανό ότι και στη Φινλανδία θα μπορούσε να έρθει η Μαύρη Παρασκευή. Εφευρέθηκε μια έξυπνη συνωμοσία - για να παραπλανηθούν οι κομμουνιστές, η Φινλανδία θα εντασσόταν στην Ευρωπαϊκή Ένωση και η Μαύρη Παρασκευή θα έρχονταν μέσω αυτής βάσει της απόφασης της Επιτροπής της ΕΕ Νο 2257/94.

Η ευφυΐα της πλοκής κρυβόταν στο γεγονός ότι οι λεγόμενοι ευρωσοσιαλιστές που προωθούσαν την Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορούσαν καν να φανταστούν ότι μαζί με το διεθνές σύστημα ρύθμισης και γραφειοκρατίας θα μπορούσε να έρθει και μια δόση ελεύθερης αγοράς. Σύμφωνα με φήμες, πίσω από την πλοκή ήταν ο ίδιος ο Πάαβο Βάιρυνεν, κάτι που είναι εύκολο να πιστέψει κανείς - είναι ο πιο θρυλικός πολιτικός της Φινλανδίας όλων των εποχών.

Όλοι ξέρουν το τέλος, καθώς αυτή τη στιγμή οι ενήλικες έχουν ήδη γεννηθεί και θυμούνται τα γεγονότα.

Ο Μάρτι Αχτισάαρι, που υποστήριζε την Ευρωπαϊκή Ένωση, εκλέχθηκε πρόεδρος το 1994. Είχε εκπροσωπήσει τους σοσιαλδημοκράτες για δεκαετίες, αν και στην πραγματικότητα ήταν ένας ερπετοειδής που είχε φυτευτεί από τους Ιλλουμινάτι. Η αριστερή ελίτ της Φινλανδίας, με την εμμονή της για την ΕΕ, δεν παρατήρησε ότι η Μαύρη Παρασκευή θα ερχόταν ως παρελκόμενο της ένωσης. Η Φινλανδία εντάχθηκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 1995 και η Μαύρη Παρασκευή ήρθε αμέσως μετά το 2015. Η ελεύθερη αγορά δεν έχει έρθει ακόμα.